Kuch dil ne kaha...kuch bhi naheen


My father had a big collection of old Hindi songs cassettes. There were many cassettes of Lata Mangeshkar's songs also. "Hits of Lata Vol 1, 2...", "Sad songs of Lata", "Romantic hits of Lata"... By the age of 9, I was aware of almost all the famous songs of Lata. There was one song "Dheere dheere machal" from the movie Anupama. I liked that song very much. Those days, neither there was TV at home, nor the computer/internet. Later, in my college days I happened to see the movie "Anupama" in a TV channel. It was such a beautiful movie. There was another amazingly melodious song "Kuch dil ne kaha..." in that movie. Somehow it had missed to appear in all the Lata's cassettes I knew. The song's picturization is beautiful, the song is melodious, Sharmila Tagore is elegance personified. Kaifi Azmi's words, Hemant Kumar's music and Lata's voice will take us to some dream land. I had come across an article about this movie in a news paper. As per that, Lata had severe cold during the song recordings of "Anupama", she was not at all comfortable to sing any song. But Hemant Kumar was not ready to take any excuses and he was very confident that Lata could really sing well, in spite of cold.

After listening to this song we can never imagine that Lata's voice was at its worst when she sang this!

Mom-kid jugal bandi :-)


It's holi time! Yesterday I happened to listen to this conversation between a mom and her kid.
Kid was seeing some fancy models of pichkaris in a shop.

Mom: You bought those hot wheel toys?

Kid: Yeah mom.

Mom: That's it, lets go.

Kid (looking at pichkaris): Wait, I am seeing these.

Mom: You can see them, I have no problem with seeing.

Last month I had come across similar situation in some other shop.

Kid: What is this mom?

Mom: Beta, it is a toy. If you press it plays music just like the keyboard that you already have.

Kid: But I don't have THIS!

Mom: Oh! Come on! You can't have everything. There are so many things in this world!

"Skill upgradation" ನ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ;-)

ಈ Competitive ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ, ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ Skills update ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಾವು ನಿಂತ ನೀರಾಗುತ್ತೇವೆ, ಯಾವುದೋ ಪ್ರವಾಹ ಬಂದು ಹೇಳ ಹೆಸರಿಲ್ಲದಂತೆ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ.

ಗೊತ್ತು, ಗೊತ್ತು, ಇಂಥ ಸಾಕಷ್ಟು 'ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ' ಕೊರೆತಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಗಳು ನಿಮಗಾಗಲೇ ಕೊಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ, ಕೊಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ. (ಇಲ್ಲಿ 'ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ' ಎಂದರೆ ಪ್ರಭಾವದ ಅಭಾವ ಇರುವ ಮಾತು ಎಂದರ್ಥ!).

ನಾನಿಲ್ಲಿ ಹೇಳಹೊರಟಿರುವುದು "Skill upgradation" ನ ಅಗತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡ ಉದಾಹರಣೆ.

ನಾನು, ಮೊನ್ನೆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಸೇಂಟ್ ಜಾನ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ಬಳಿ ಕೆಲ ನಿಮಿಷ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾಯಿತು. ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಜಾಸ್ತಿ ಇತ್ತು. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು,  ಸೀಮೆ ಸುಣ್ಣದಂತೆ ಮುಖಕ್ಕೆ ಪೌಡರ್ ಬಳಿದುಕೊಂಡು  ನಪುಂಸಕರು  ನಿಂತ  ವಾಹನಗಳಿಗೆ  ಲಗ್ಗೆ  ಇಟ್ಟರು.  ನಮ್ಮ ಕಾರಿನ ಬಳಿಯೊಬ್ಬ ಬಂದು ಕಿಟಕಿ ಗ್ಲಾಸ್ ತಟ್ಟಿದ. ನಾವೇನೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕವನು ತನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಗಳ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಲಟ ಲಟನೆ ಮುರಿದು ಏನೋ ಶಾಪ ಹಾಕಿದ. "ಪರವಾಗಿಲ್ವೆ, ಏನೋ  ಹೊಸ  ಹೊಸ  blackmailing  techniques  ಕಲಿತಿದ್ದಾರೆ" ಅಂತ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಅವನು ಶಾಪ   ಹಾಕಿದಾಗಲೂ  ನಾವೇನೂ  ಭಿಕ್ಷೆ  ಹಾಕದಿದ್ದಕ್ಕೆ  ಆತ ಕಾರಿನ  ಮುಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತ. ಸೊಂಟದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಒಂದು ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ತೆಗೆದು ಏನೋ ಮಂತ್ರಿಸುವಂತೆ ನಾಟಕವಾಡಿ, ಮತ್ತೆ  ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಲಟ ಲಟನೆ ಮುರಿದು ಏನೋ ಶಾಪ ಹಾಕಿದ. ಭಿಕ್ಷುಕರಲ್ಲೂ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ competition ಇದೆಯಲ್ಲ, ಭಿಕ್ಷೆ ಗಿಟ್ಟಿಸಲು ಏನೆಲ್ಲಾ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರಲ್ಲ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು.

ಇನ್ನುಮೇಲಿಂದ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದ್ದೇನೆ. ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣಿನಿಂದಲೇ ನಿವಾರಿಸಬೇಕು! ಮೂಢ ನಂಬಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿರುವವರು ಖಂಡಿತ ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣಿನ ತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಗ್ಯಾರಂಟಿ!! ನಿಮ್ಮ area ಗಳಲ್ಲೂ ಇಂಥವರು ಎದುರಾಗಬಹುದು, ಭಯಪಡಬೇಡಿ.

ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣನ್ನು  Tool  ತರಹ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಹೊಸ ಹೊಸ  blackmailing  techniques ಪ್ರಯೋಗಿಸುವ ನಪುಂಸಕರನ್ನು ನೋಡಿ,  IT ಕಂಪನಿಗಳ ಪೈಪೋಟಿ ನೆನಪಾಯಿತು,  Resume  ತುಂಬಾ  skill sets  ಪೇರಿಸಿಡಲು  ಪರದಾಡುವ   software engineers  ನೆನಪಾಯಿತು. Hmmm ...ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಸ್ಪರ್ಧೆ.  

ಪಂಚಾಂಗದಲ್ಲಿ ಚೌಚೌ-ಫಲ

ಜೂನ್ ೧೫, ೨೦೧೧, ರಾತ್ರಿ ೧೧.೫೫ ಕ್ಕೆ ಚಂದ್ರಗ್ರಹಣ scheduled ಆಗಿತ್ತು. 

ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ, ನಮ್ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. ರಾಯರ ಮಠದ ಪಂಚಾಂಗದ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಗ್ರಹಣದಿಂದ ಮಕರ ರಾಶಿಯವರಿಗೆ 'ಅಶುಭ-ಫಲ'ವಿದೆಯೆಂದೂ,  ಕೆಲವು ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ದಾನ ಕೊಡಬೇಕೆಂದೂ,  ದೇವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದೂ ನನಗೆ (ಮಕರಿಗೆ) ಹೇಳಿದರು. 

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅಮ್ಮ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಾಗಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರು.  ಉತ್ತರಾದಿ ಮಠದ ಪಂಚಾಂಗದ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಗ್ರಹಣದಿಂದ ಮಕರ ರಾಶಿಯವರಿಗೆ 'ಶುಭ-ಫಲ'  ವಿದೆಯೆಂದೂ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ,  ಪ್ರಗತಿ,  ಇತ್ಯಾದಿಗಳ  ಸಂಭವನೀಯತೆಯಿದೆಯಂದೂ ಹೇಳಿದರು. 

ಪಂಚಾಂಗದ terminologies ಪ್ರಕಾರ, ಗ್ರಹಣದ ಒಳ್ಳೆಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು "ಶುಭ ಫಲ" ಎಂದೂ, ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು "ಅಶುಭ ಫಲ" ಎಂದೂ, ಕೆಟ್ಟ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರಭಾವಗಳು ಮಿಶ್ರಿತವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು "ಮಿಶ್ರ ಫಲ" ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. 

ಆದರೆ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಪಂಚಾಂಗಗಳು ಮಕರಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೆ conflict ಉಂಟು ಮಾಡಿದರೆ ಅದನ್ನು "ಚೌ ಚೌ ಫಲ" ಎಂದು ಕರೆಯಬೇಕು ಎಂದು ನಾನು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇನೆ!

ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯ ಪ್ರಭಾವ

MTI or Mother tongue influence ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆಲ್ಲ ತಿಳಿದಿದ್ದೆ ಇದೆ. ನಾನು ನನ್ನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೀಯ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಜೊತೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಆದ ಕೆಲವು ಹಾಸ್ಯಮಯ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಇಂಥ ಎಷ್ಟೋ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ನೀವೂ ಎದುರಿಸಿರುತ್ತೀರ!

ನಾನು: Hey I am going...

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: Going ಹೋಮಾ?

ನಾನು:  Are you attending the training?

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: Who? me ಯಾ?

ನಾನು: See...this is Ram's BDA site
ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: Oh! It is in the same areaವಾ?

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: I have done it this way, Okವಾ?

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: You ಶ್ಯಾರ್ the file ವ್ಯಾರ್ever there is space.

ನಾನು:  I am compiling the files

ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ: You are compiling ಆಲಾ?

ಶನಿವಾರ ಮಹಾತ್ಮೆ

ಹೀಗೇ ಒಂದು ಶನಿವಾರ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರೋಣವೆಂದರು. ಆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಅವರು ಆಗಾಗ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ನನಗೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆ ದೇವಸ್ಥಾನದ ವಾತಾವರಣ ನನಗೇಕೋ ಆ ಭಾವನೆ ತರಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ‘ನಾವು ದೇವರ ಗುಡಿಗೆ ಹೋಗುವುದು ದೇವರನ್ನು ನೋಡಲು, ಅಲ್ಲಿಯ ವಾತಾವರಣ ನೋಡಲು ಅಲ್ಲ’ ಅಂತ ನನ್ನ ಗೊಣಗಾಟಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣವಿರಾಮ ಹಾಕಿದರು.



ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹೊರಗೆ ಹೂವು, ತುಳಸಿ, ಕರ್ಪೂರ, ಊದಿನಕಡ್ಡಿ, ಕಪ್ಪು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಎಳ್ಳು-ಎಣ್ಣೆ , ಹೀಗೆ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಶನಿದೇವರ ದೇವಸ್ಥಾನ. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಒಳಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಮುಂಚೆ ಕಾಲು ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ. ಎರಡು ನಲ್ಲಿಗಳು ಸತತವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಜನರು ಸಾಲಾಗಿ ಬಂದು ಆ ನಲ್ಲಿಯ ಕೆಳಗೆ ಕಾಲು ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಒಳಗಡೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಶನಿವಾರದ ದಿನ ಜನಸಂದಣಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನಲ್ಲಿಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಮಾತೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ದಿನದ ವಿಷಯ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ನಾನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಮ್ಮನೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನ ಯಾರದರೂ ಈ ನಲ್ಲಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ತಕ್ಷಣವೇ ಹತ್ತು ಕೊಡಗಳನ್ನು ತಂದು ನಲ್ಲಿಯ ಕೆಳಗೆ ಸಾಲಾಗಿ ಇಡುತ್ತಿದ್ದರೇನೋ ಅಂತ! ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜನ ಹೋದ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಕೋಟಿ ಪುಣ್ಯದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರೋ ಏನೋ, ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಒಂದೊಂದು ಹನಿಗೂ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿರುವ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನ ಒಂದು ಕಡೆಯಾದರೆ, ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿರಲಿ, ಚೆಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಲು ಕೂಡಾ ಈ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜನ ನೀರನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ.

ದೇವಸ್ಥಾನದ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಅರ್ಚಕರು ದೇವರಿಗೆ ಮುಡಿಸಿದ ಹೂವು ಅಥವಾ ತುಳಸಿಯ ಗೊಂಚಲನ್ನು ಪ್ರಸಾದವಾಗಿ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಜನರು ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ತುಂಬಾ ಜನಸಂದಣಿಯಿದ್ದರೂ, ಪೀಕಲಾಟವಿದ್ದರೂ ಜನರು ನುಗ್ಗಿ ನುಗ್ಗಿ ಈ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಸಾದಕ್ಕೆ ಮಹತ್ವ, ತುಳಸಿಗೆ ಮೌಲ್ಯ. ಅದಾದ ನಂತರ ಅದು ಕಸ ಮಾತ್ರ. ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುವಾಗ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಹಿಂದೆ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ, ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೂವನ್ನೂ, ತುಳಸಿಯನ್ನೂ ಎಸೆದು ಕೈ ಝಾಡಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಡುವುದು. ಈ ಪ್ರಸಾದ ಕೈಗೆ ಅಷ್ಟು ಭಾರವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನೇಕೆ ಅರ್ಚಕರಿಂದ ಪಡೆಯಬೇಕು? ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೇ ಹೋದರೆ ಶನಿದೇವ ಶಾಪ ಕೊಡುತ್ತಾನೆಯೇ? ಒಂದು ವೇಳೆ ಪ್ರಸಾದವೆನ್ನುವುದು ತಿನ್ನುವ ಪದಾರ್ಥವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ಗುಡಿಯ ಹೊರಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಸತ್ಯನಾರಾಯಣನ ಪ್ರಸಾದ, ಕೋಸಂಬರಿ, ಗುಗ್ಗುರಿ, ರಾಮನ ಪ್ರಸಾದ, ತೀರ್ಥ, ಪಂಚಾಮೃತ ಇವನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ, ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ, ಕಾಲಲ್ಲಿ, ಚೆಲ್ಲಿ ಬರುವುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿದ್ದೀರಾ?


ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ವಚ್ಛತೆ, ಮಡಿ-ಮೈಲಿಗೆ, ಎಂಜಲು-ಮುಸುರೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿಯಿರುತ್ತದೆ(ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಬೇರೆ ವಿಷಯ ಬಿಡಿ!). ಆದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಸ್ವಚ್ಛತೆಯ ಪರಿವೆ ಇರುತ್ತದೆ ಹೇಳಿ? ಇಂದು ನಾನು ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯಮಯ ದೃಶ್ಯವೊಂದನ್ನು ಕಂಡೆ. ಒಂದು ಹೆಂಗಸು ಪಾಪ ಕರ್ಚೀಫ್‌ ತಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಪಂಚಾಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದು(ನೆಕ್ಕಿ) ಆಕೆಯ ಕೈ ಅಂಟಂಟಾಗಿತ್ತು. ಕರ್ಚೀಫ್‌ ಬೇರೆ ತಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಸೆರಗಿಗೆ ಒರೆಸಲು ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಆಕೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುವಾಗ ನಿಧಾನವಾಗಿ(ಹಿಂಜರಿಕೆಯೇನೂ ಇಲ್ಲದೆ) ದೇವಸ್ಥಾನದ ಗೋಡೆಗೆ ಒರೆಸಿದಳು. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮೆ ಅಶ್ವತ್ಥ ವೃಕ್ಷಕ್ಕೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುವಾಗ ಹಾಗೆಯೇ ಮರಕ್ಕೆ ಕೈ ಒರೆಸಿದಳು. ಮರವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದಂತೆಯೂ ಆಯಿತು, ಕೈಗೆ ಅಂಟಿದ್ದನ್ನು ಒರೆಸಿದ ಹಾಗೆಯೂ ಆಯಿತು. ಏಕೆ, ಮಡಿ-ಮೈಲಿಗೆ ದೇವರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲವೇ?


ಸರಿ, ಇನ್ನು ಶನಿದೇವರಿಗೆ ಎಳ್ಳಿನ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ. ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹೋಮಕುಂಡದಂಥ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿಯಿರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದೇ ಎಳ್ಳಿನ ದೀಪವನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು. ಒಂದು ಕಪ್ಪು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಎಳ್ಳನ್ನು ಹಾಕಿ, ಅದನ್ನು ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ, ಅಂಥ ಗಂಟುಗಳನ್ನು ಕಾಗದದ ಪೊಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಇಂಥ ಪೊಟ್ಟಣಗಳನ್ನು ಕೊಂಡಂಥ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು(ಅವರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಅದರ ಮಹತ್ವ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಆ ಶನಿದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು!) ಅಗ್ನಿಯ ಕುಂಡದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಎಳ್ಳಿನ ದೀಪವನ್ನೂ ಉರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಅಗ್ನಿಯ ಕುಂಡದ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ, ಕಾಗದವನ್ನು ಎಸೆಯಲು ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಕಾಗದದ ರಾಶಿ. ಜನರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ವಿವೇಚನೆ ಬೇಡವೇ? ದೇವಸ್ಥಾನದ ಈ ಭಾಗವನ್ನು ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನಾಗಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಂಥ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಂದು ಕೂರಿಸಿದ್ದಾರಲ್ಲಾ ಎಂದು ಶನಿದೇವನಿಗೆ ಕೋಪ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೇ? ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಮೇಲೆ ನಾನು ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಿಗೆ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದೆ. ಆಗ ಅವರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿದರು. ಸದ್ಯ, ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ, ಶನಿದೇವ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೋ ಇಲ್ಲವೋ, ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದೇವರು(ನಮ್ಮೆಜಮಾನರು)ನನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ‘ಹೂಂ’ಗುಟ್ಟಿದರಲ್ಲ ನನಗದಷ್ಟೇ ಸಾಕೆಂದು ನಾನು ಸುಮ್ಮನಾದೆ.